Exercicio 3. Verbo 1. Valor dos tempos verbais
Poderiades emprestarme o chisqueiro?
Faredes o que vos digan.
Cando tiver tempo, irei a Rio de Janeiro.
Nese ano Priciliano é decapitado en Tréveris.
Había unha vez unha ra moi fea que...
Xa marchaches! Fóra de aquí!
Podías deixarme o teu dicionario de galego?
Cando me falou, xa o recoñecera eu.
Para que asubiase, tiven que darlle medio euro.
Terás uns céntimos para min?
Que a sorte te acompañe, meu vello!
Hoxe vai unha calor que se asan os lagartos.
A este paso, cando chegues, xa el marchou.
O horizonte é infinito.
Serán as dez e cuarto.
O que eu querería saber é por qué te pos así.
Se tivese un bo veleiro, daba a volta ao mundo.
Saio da oficina ás tres.
No entroido comen filloas e torradas.
Cando for grande, estudarei para médico.
Aínda que neve, irei aos Ancares.
Onte habería unhas duascentas persoas no teatro.
Este ano cambiaremos de coche.
Pensou que así gañaría máis.
O que eu quería saber é se che gustaron os doces.
Deixade estar as cousas no seu sitio!
Este verán vou a Lisboa mellorar o meu portugués.
Daquela ti eras un rapazolo.
Seica sacou moi boas notas. Sacaría...!
Non me fales berrando así.
Vendeu as patacas recollidas a un euro o quilo.
Recollidas as patacas, vendeunas a un euro o quilo.
En chegando, pon a cafeteira ao lume.
Sempre gañaba facendo trampas.
Podería deixarme pasar?
Que teñas sorte!
Había unha vez un rei que tiña tres fillas.
No século VIII os árabes invaden a Península.
Cando lle dixeches que ías á praia?
Se non apuras, cando entres na estación, xa saíu o tren.
No colexio cómese ás doce.
Despois de pagarmos os impostos á Facenda, teremos uns dous mil euros.
Por que lle contaches que iamos ao cine?
Quizais che regale algo cando cobre o salario.
En saíndo, chámao desde a cabina.
2005-2022 |