Adverbio. Exercicio 1: sinalar
Sinalamos só os adverbios e locucións adverbiais, os sinónimos son libres.
Sen dúbida, a mares, ao mellor.
De camiño, abondo.
ben, ás veces, á tardiña.
Seica, moito, onte, case, aínda, non.
Agora, lonxe, nunca, cedo, despois, de présa,
Como, moi.
de vagar, preto, demasiado, quizais, non, nunca.
Antonte, como, antano, sempre, ás apalpadelas.
Tamén, de contado, entre lusco e fusco, alí.
Non, tampouco, aquí, ás carreiras, logo.
antes, alí, abofé, ben.
á esquerda, á beira, onde, decote.
a eito, de mantenta, a tergo, xa, aí.
U, aí, fóra, non, dentro, adiante, axiña.
onde, ningures.
Sen dúbida caerá auga a mares e, ao mellor, nin poderemos ir ao traballo.
De camiño que limpas os cadros, podes endereitalos, que torcen abondo.
Esa lámpada manda ben pouca luz; ás veces, á tardiña xa parece que é noite pecha.
Seica te divertiches moito onte, case era día e aínda non querías ir para a cama.
Agora vive lonxe e nunca chega cedo á oficina, mais despois, co de présa que se move, recupera o perdido.
Como as queres? –Quéroas moi crúas.
Vai de vagar, que Melide está preto e, se corres demasiado, quizais non chegues nunca.
Antonte contaba o avó como antano nos fiadeiros sempre había un pillabán que mataba a luz do candil para andar ás apalpadelas.
Tamén mo dixo a min de contado. Era entre lusco e fusco e eu estaba alí na solaina sentado á sombra.
Non teño gato e tampouco uso raticidas. Aquí nesta casa, os ratos píllanse ás carreiras, logo fáiselles un xuízo xusto e cúmprese a sentencia.
Fuches antes alí? –Fun, abofé que me lembro ben!
Saíndo á esquerda, á beira da parede é onde deixan decote o lixo.
O profesor puxo ceros a eito, fíxoo de mantenta e a tergo porque a avaliación xa está aí.
U-las cereixas? Están aí fóra, non as deixei dentro porque ía moita calor; xa que acabaches, adiante, vailles tirando o rabo que eu estou canso e teño que marchar axiña.
Para onde vas? –Vou para ningures, sabichón!