BALADA DO PAILEBOTE BRANCO (Manuel Antonio, De catro a catro) balada: composición musical de caracter íntimo; pailebote: pequena embarcación con dous paos de goleta. É un veleiro branco polas velas. Historia dunha travesía marítima
10º poema do libro. Despois das intencións, o barco, a travesía, a contemplación, a soidade, o afogado, a garda, o peirao, o bar, vén agora unha balada.
Estrutura circular como unha canción: comeza e acaba co mesmo: historia do piloto, gavieiro, rapaz. O barco conta unha historia pero a del non a sabe ninguén.
......Escoitabamos o vento
......ríndose malévolo malévolo: mal intencionado, que engana. O vento está animado, rise.
debaixo do seu disfrace o vento, impulso vital, engana e non sopra
......E tamén contou o barco o barco personalizado, conta historias dos tripulantes e non ao revés
a historia do piloto
a do gavieiro e a do rapaz gavieiro: o mariñeiro que vixía desde a gavia -plataforma instalada no mastro principal-; rapaz: grumete
Ironía, o vento rise das historias dos tripulantes
.....
......Vós xa sabedes todo o público que escoita as historias
......Iso que din as estampas os debuxos e historias
do libro de Simbad Simbad: o mariñeiro das Mil e unha noites, protagonista de aventuras, xa citado no poema Intencións. Cita literaria
......Pero el contounos o resto
......"Estreaba o horizonte comeza a historia de aventuras. Comezo típico dunha narración, citación a modo de colaxe
unha largacía audaz"... largacía: liña estensa
A típica historia mariñeira
......O barco foi percorrendo cesa a voz do barco; repetición temporal
as cicatrices sentimentais restos do pasado, sentimentos gravados no barco
que lle deixaron vellos navegantes vidas xa pasadas
......E os adeuses que leva na vela a vela branca é símbolo do adeus como o pano branco das despedidas
......gravados por miradas a despedida tan repetida no libro
tristes definitivas e distantes
......Un día fíxose ao mar un día partiu
coa parola ceifada nos beizos coa palabra cortada, segada nos beizos; perda da fala, da vida
......E xa nunca volveu outra vez o extravío, perda, naufraxio
Unha historia fracasada
......Agora eu busco un vello mariñeiro reaparece a 1ª persoa
......ou unha historia do pailebote branco pailebote pequena embarcación con dous paos de goleta. É un veleiro.
......ou calquera outra cousa ... busca unha ilusión
...........................................¿que sei eu! a pregunta queda pendurando colocada á dereita do poema e cos dous signos, interrogación e admiración
O poeta busca unha ilusión, unha historia
......Escoitábamos o vento retoma os versos do inicio como unha balada ou canción
......ríndose malévolo o engano do vento
......debaixo do seu disfrace
......Pero a historia do pailebote branco
non a sabía o piloto
......nin o gavieiro
......nin o rapaz. negación da posíbel ilusión
Remata co desengano do mundo, como se esa historia non existira nunca.
Trazos da poética máis tradicional: |
Trazos máis vangardistas: |
Anxo González Guerra e Vitoria Ogando Valcárcel
Véxase agora o poema de Manuel Antonio na súa versión orixinal:
Balada d´o pailebote branco ......Escoitábamos o vento |
Todos os poemas están perfectamente explicados por Manuel Castelao en Manoel-Antonio De catro a catro, Laiovento, 2010